Παππούδες: το καταφύγιο των παιδιών μας
Είχα την τύχη ως παιδί, εκτός από τους παππούδες μου, να γνωρίσω και τους προπαππούδες μου. Θυμάμαι ακόμη, όταν ήμουν γύρω στα 4-5, να τρέχω στο διπλανό σπίτι από το δικό μας, όπου ζούσε η προγιαγιά μου, η Μάλιω, και, μόλις με έβλεπε να μπαίνω , έβγαζε από την ποδιά της καραμέλες. Αχ αυτή η ποδιά! Δε στέρευε ποτέ από γλυκίσματα... Από πολύ νωρίς, λοιπόν, κατάλαβα, πως οι παππούδες, αυτοί οι άγγελοι επί της γης, είναι το πιο ζεστό καταφύγιο των παιδιών.
Τους σημερινούς παππούδες, τους συναντάμε παντού. Στην παιδική χαρά, όπου γίνονται ένα με τα παιδιά, στις δραστηριότητες των παιδιών, όπου περιμένουν απ᾽έξω με αγωνία, στις σχολικές γιορτές, φουσκώνοντας από καμάρι, στο σπίτι προσπαθώντας να προσφέρουν τη βοήθειά τους, με όποιον τρόπο μπορούν. Μα κυρίως, είναι πάντα δίπλα στο παιδί, φροντίζουν με ένα μοναδικό τρόπο να μπουν στην καρδιά του, να την μπολιάσουν με αγάπη και να τα κάνουν να νιώσουν ασφάλεια δίπλα τους. Και αυτό απαιτεί περισσή προσπάθεια από μέρους τους. Η αγκαλιά του παππού και της γιαγιάς έχει μια άλλη ζεστασιά, που "μαλακώνει" τις παιδικές ψυχές, τις "καθαρίζει" από άσχημα συναισθήματα και εντάσεις. Στον παππού και τη γιαγιά τα παιδιά εξομολογούνται πιο εύκολα τα μυστικά τους, γιατί μιλάνε απενοχοποιημένα, χωρίς να φοβούνται τις αντιδράσεις τους και αυτό είναι κάτι πολύ καθησυχαστκό για τους γονείς. Αγαπάνε τα παιδιά μας, πολύ και ξεχωριστά! Γιατί αυτή η αγάπη περιλαμβάνει μέσα και εμάς, τα δικά τους παιδιά. Από τους παππούδες, ακούνε τις πιο όμορφες ιστορίες, που τους ταξιδεύουν σε μέρη μαγικά, που, κι αν ακόμη δοκιμάσεις να τις πεις εσύ, δε θα ακουστούν το ίδιο. Ίσως είναι οι εμπειρίες τόσων ετών που τους δίνουν αυτό το χάρισμα, να ξεχωρίζουν στα μάτια των εγγονών τους.
Οι παππούδες, οι μικροί ήρωες στη ζωή των παιδιών, με το τεράστιο απόθεμα αγάπης και ηρεμίας, είναι πάντα εκεί. Πρόθυμοι να βοηθήσουν, να μάθουν στο παιδί καινούργια πράγματα, να το κάνουν να γελάσει με την ψυχή του και να του προσφέρουν το πιο μεγάλο κομμάτι σοκολάτας που εσύ αρνείσαι. Άλλωστε, τι γεύση έχει η αγάπη, αν όχι σοκολάτα γάλακτος με γέμιση πραλίνα!