Μη με ξυπνάς απ᾽ τις 06:00

Μμμμμμμ.....  Ακούς το πρώτο τέντωμα στο διπλανό δωμάτιο και παρακαλάς να είναι απλώς αυτό: ένα τέντωμα πριν μπει στην επόμενη φάση ύπνου.  Όχι, αγαπημένη μου μαμά, δεν είναι αυτό!    Είναι ώρα να ξυπνήσεις.  Ρίχνεις μία γρήγορη ματιά στο ρολόι: 06:15!  Αλήθεια, γιατί παιδί μου;  Πηγαίνεις δίπλα της, παρακαλώντας την να κοιμηθεί, εξηγώντας ότι ακόμη είναι νύχτα έξω, αλλά μάταια...  Και ξαφνικά, μετά από λίγα δευτερόλεπτα, ακούς μικρά χοροπηδηχτά στο κρεβάτι, γεγονός που σηματοδοτεί  κι ένα δεύτερο ξύπνημα. Κοιμούνται μαζί, ξυπνάνε μαζί. Κάτι σαν συγχρονισμένη κολύμβηση. 

Όταν πια λοιπόν έχεις αποχαιρετίσει με πόνο ψυχής τον λιγοστό βραδινό σου ύπνο, αρχίζεις να οικτίρεις τον εαυτό σου για τις λανθασμένες χθεσινοβραδινές σου επιλογές.  Αλλά σου είχε λείψει η φίλη σου και ήθελες πολύ να βγεις να τη δεις. Ή ακόμη, πίστευες πως θα χαλάρωνες "σερφάροντας" στο διαδίκτυο, αλλά χάθηκες για ώρες περνώντας από το ένα άρθρο στο άλλο.. Και ορκίζεσαι πως σήμερα το βράδυ θα φροντίσεις να κοιμηθείς μόλις πέσουν για ύπνο.  Δε θα χάσεις ούτε μισό λεπτό.  Αλλά μέχρι το βράδυ έχουμε άλλες 15 ώρες και αναρωτιέσαι πώς θα περάσουν τόσες ώρες! Πόσα παιχνίδια να κάνεις, πόσες φορές να τα ταϊσεις, πόσο να κρατήσεις τα μάτια σου ανοιχτά!  Η απάντηση είναι μία: πολλά παιχνίδια, πολλά ταϊσματα, πολλά μαγειρέματα, για πολλές ώρες μάτια ορθάνοιχτα. Το κάνεις και θα το κάνεις, όσο είσαι μαμά, όσο τα παιδιά σου είναι μικρά και όσο έχουν ανάγκη να είσαι δίπλα τους. Και όσο κι αν ξυπνάς με διάθεση στα πατώματα, θα σου την ανεβάζουν με μία ζωγραφιά που θα σου χαρίζουν, και μ᾽ ένα φιλί στο μάγουλο με γεύση Liposan κεράσι!

Κερασένιες καλημέρες από μία νυσταγμένη μαμά.