KΑΘΟΛΟΥ ῾῾ΛΙΓΟ'' ΣΤΟ ''ΠΟΛΥ'' ΜΟΥ

Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσω έναν από όλους τους λόγους για τους οποίους θαυμάζω την ψυχή των παιδιών, είναι ο αυθορμητισμός που κρύβει μέσα της. Αυτή η υπέρμετρη ζωντάνια τους, η ανεμελιά τους και ο μοναδικός τρόπος να απολαμβάνουν τη στιγμή. Για τα παιδιά δεν υπάρχει αύριο, υπάρχει το σήμερα, το τώρα και φυσικά το πολύ!! Και κάπου εκεί συγκρούονται με εμάς, που έχουμε μάθει να ζούμε περιμένοντας το αύριο, το κάτι διαφορετικό, αφήνοντας ώρες και στιγμές να ξεγλιστρούν απ᾽τα χέρια μας, και να ζητάμε το λίγο από αυτά. Ζητάμε κατά διαστήματα λίγη ησυχία, άλλοτε λίγη υπομονή, λίγο χρόνο για εμάς, λιγότερες ώρες παιχνίδι, λιγότερες φωνές, λιγότεραγλυκά και καταλήγουμε να έχουμε κάτι λιγότερο από παιδιά.

Πώς να στερήσεις το ῾῾πολύ᾽᾽ από ένα παιδί που νομίζει, πως απλώνοντας τα χέρια θα πιάσει τ᾽αστέρια! Που χτίζει κάστρα στην άμμο και διοικεί το δικό του βασίλειο! Που πιστεύει σε εσένα περισσότερο απ᾽ότι πιστεύεις εσύ ο ίδιος στον εαυτό σου! Που δέχεται το διαφορετικό και δεν το απορρίπτει, εάν δεν επέμβεις εσύ.Κι αν τυχόν του στερήσεις το ῾῾πολύ᾽᾽ θα του έχεις στερήσει το προνόμιο του να ζήσει την ηλικία του.

Γιατί τα παιδιά θα μιλάνε πολύ δυνατά, αφού δεν έχουν κάτι να κρύψουν και θέλουν τόσο πολύ την προσοχή μας...

Θα είναι πολύ ανυπόμονα, αφού πάντα κάτι καινούργιο υπάρχει εκεί έξω και πρέπει να ανακαλύψουν σαν μικροί εξερευνητές...

Θα θέλουν πολύ χρόνο μαζί μας, γιατί είμαστε οι γονείς τους, τα πρότυπά τους και οι αληθινοί ήρωές τους...

Θα αποζητούν πολύ, όσο είναι μικρά, το παιχνίδι με τους φίλους τους, αφού (κακά τα ψέμματα) είναι τόσο κουραστικά τα μαθήματα και οι υποχρεώσεις...

Θα κάνουνε πολύ φασαρία, γιατί δεν έχουνε απόλυτη αίσθηση του χρόνου και θέλουν να φορέσουν τα φτερά τους και να πετάξουν σαν τις πεταλούδες στις 11 το βράδυ... Υπομονή γείτονες!!

Θα τρελαίνονται πολύ για τα γλυκά και, δη, για τη σοκολάτα και θα τα τρώνε και καλά θα κάνουν. Γιατί είναι πεντανόστιμα και μακάρι να μπορούσες να φας κι εσύ...

Θα ονειρεύονται πολύ κι αν δεν τα περιορίζεις εσύ διαρκώς μπορεί και να καταφέρουν να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα...

Θα γελάνε και θα χαίρονται πολύ και αληθινά σε κάθε αστείο σου μικρό ή μεγάλο, κάνοντάς σε να νιώθεις ξεχωριστή...

Θα σ᾽αγαπούν πολύ, με όλο τους το ῾῾είναι᾽᾽και θα σε κάνουν να αναρωτιέσαι τι έχεις κάνει για να αξίζεις τόση αγάπη...

Γι᾽αυτούς και άλλους τόσους λόγους το ῾῾λίγο᾽᾽εκτός από αυτό που δηλώνει το όνομά του είναι και μικρό μπροστά σε όλα αυτά τα πολλά που απλόχερα μας προσφέρουν τα παιδιά, ανιδιοτελώς. Το μόνο ῾῾λίγο᾽᾽που χωράει σε αυτά είναι λίγη περισσότερη αγάπη, κατανόηση και αγκαλιές... Ή μάλλον.... πολλές, πολλές αγκαλιές..